Het verhaal van Nawaz


NietTeMissen – Nawaz

In de binnenstad van Hengelo gingen we in gesprek met Nawaz (27). Hij zit in zijn laatste jaar van de opleiding Social Work en nam in zijn jeugd de zorgen voor zijn ouders op zich. Hij leerde gedurende zijn leven hoe hij zijn persoonlijke ervaringen en expertise kan inzetten in het contact met jonge mantelzorgers.

Nawaz - IMG-20210512-WA0000.jpg

“Je mist een stukje van je kindertijd en je groeit als het ware sneller op. Aan de ene kant mis je een stukje, maar aan de andere kant heeft het mij in mijn ontwikkeling ook veel verder gebracht.”

Toen ik 1,5 jaar oud was ontvluchtte mijn familie Erbil, de hoofdstad van Iraaks-Koerdistan, en kwamen we terecht in het AZC van Arnhem. Van de reis weet ik niets meer. Mijn herinneringen startten vanaf het moment dat wij een woning betrokken in Enschede. Daar heb ik de groepen 1 tot en met 8 van de basisschool doorlopen en ben ik met een havo-vwo advies naar de middelbare school gegaan.

Al van jongs af aan kreeg ik te maken met verantwoordelijkheden die eigenlijk niet bij een kind horen. Mijn ouders spraken onvoldoende Nederlands, dus veel van mijn verantwoordelijkheden draaide rondom het vertalen. Ik moest voor mijn ouders vaak brieven vertalen of voor hen tolken, ook als ze naar de dokter gingen. Ik zat daarom ook soms met sombere gedachten in de klas, vanwege de gebeurtenissen en mijn verantwoordelijkheden thuis. Ik heb er niet om gevraagd om van alles te moeten regelen voor mijn ouders, maar als kind -en dus als jonge mantelzorger- wil je graag dienstbaar zijn voor de ander. Daardoor kon ik niet altijd mijn eigen keuzes maken en had ik niet dezelfde mogelijkheden als leeftijdsgenoten.

Zo wilden mijn ouders dat ik op de middelbare school koos voor een economisch profiel, omdat ik daarmee beter werk zou krijgen. Zelf voelde ik juist meer voor de maatschappelijke vakken. Ik zette mezelf opzij en koos voor het profiel Economie & Maatschappij. Doordat mijn cijfers voor de economische vakken niet hoog genoeg waren, moest ik mijn profiel doorzetten op havo niveau. Door verkeerde keuzes en mijn zorgtaken liep ik in mijn middelbare schooltijd vertraging op.

“Je kunt je eigen identiteit pas optimaal ontwikkelen door echt voor jezelf te kiezen.”

Rond mijn 18e waren beide ouders weer teruggekeerd en stond ik er voor mijn gevoel alleen voor. Ik kwam in een dal terecht waar ik zelf weer uit moest krabbelen. Met steun van mijn omgeving leerde ik mijzelf niet langer opzij te zetten en ook beter de positieve kant van situaties in te zien. Mijn vrienden, vriendin en schoonouders speelden daar een belangrijke rol in. Zij erkenden mijn thuissituatie, vroegen mij wat ik wilde in het leven en motiveerden mij daarvoor te gaan.

Nu zit ik in het vierde jaar van de opleiding Social Work aan het Saxion in Enschede. Mijn afstudeerrichting is Welzijn & Samenleving, daarbij volg ik de minor Intercultureel Werken. Deze studie is echt mijn eigen keuze geweest. Hier ben ik goed in en het is iets dat mij aan het hart gaat!

De studie heeft mij ook handvatten gegeven om mijn ervaringen een plekje te geven. Tijdens mijn stages bij Ervaringsmaatjes en Vluchtelingenwerk Nederland heb ik waardevolle ervaringen opgedaan met hoe ik mijn persoonlijke ervaring als deskundige kon inzetten om anderen te helpen. Zo heb ik tijdens mijn stage als Ervaringsmaatje twee jongens begeleid die ook jonge mantelzorgers waren. Door deze ervaring leerde ik hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor jonge mantelzorgers.

“Haal de kracht uit jouw situatie en laat die situatie jou niet overheersen. Je hebt er zelf niet voor gekozen, maar je kan er wel zelf voor kiezen hoe je ermee omgaat.”

Mantelzorger zijn is soms zwaar, maar het heeft ook positieve kanten. Je kan er zoveel positieve energie en kracht uit halen. Dat is ook wat ik wil meegeven aan de jonge mantelzorgers van nu. Ik wil hen inspireren. Daarnaast wil ik zowel de sociale als professionele omgeving van kinderen en jongeren bewustmaken van de positie van jonge mantelzorgers. 

Nawaz - 20210512_120826.jpg

“Zorg ervoor dat een kind zich gezien voelt. Een bijzondere thuissituatie is normaal, daar hoef je je niet voor te schamen. Jij mag er zijn.”

Lees alle portretten van de 5 jonge mantelzorgers van de campagne #NietTeMissen voor de Week van de Jonge Mantelzorger op: www.weekvandejongemantelzorger.nl

Team Twentse Jonge Mantelzorg Week

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *